Solaira

FALAME
na alborada do sofá
coa quenda da onda

durmida.

No arrecendo
da raiola sedenta
 de café explicito.
Na saba mastigada
 en  ausencia luar.

ESCOITAME
como finalizo o vivir
na túa perda
de carne viva.
Mentres as campás,
tocan a vermes.                                   ( "Ventana Azul ". Acuarela Juan Carlos Soto)

 E, RESUCITAME
co manto nú
dos teus bicos
nese instante da
galaxia íntima

            Entón.
            Serei a leve herba
            que te envolva.





Culleredo. Outono 2013